حالا دو سه تا

شنا
مدتیه که شروع کردم با یکی از دوستام میریم شنا. خوشبختانه ساختمون جدیدم از نظر امکانات خوبه و همه چی داره.

شناگر خیلی خوبی نیستم. یعنی شنا های اصلی رو خوب بلدم ولی خودم میدونم شناگر خوبی نیستم. از نظر ورزش عشق من فوتبال و تنیس هستند ولی متاسفانه به دلیل کمر درد مسخره ای که از پارسال دارم یک ساله هیچ کدومشون رو نتونستم بازی کنم.

شنا رو مثل همه ی بچه های شهرک تو استخر مجموعه ساختمونهای حافظ و سعدی وقتی بچه بودم یاد گرفتم. اصولا یه تست خیلی خوب برای اینکه بفهمین کسی واقعا بچه شهرک هست یا نه اینه که ببینید آقای کاکاوند رو میشناسه یا نه. مربی شنا بود تو اون استخر و امکان نداره تو شهرک بزرگ بشی و نشناسیش. البته فقط پسرا البته، دخترا رو نمیدونم. هیچوقت ولی عاشق شنا نبودم. حتی به موقع هایی از آب فراری بودم.

ولی این شنا حال میده. معمولا دیروقت میریم و هیچکی تو استخر نیست و میتونیم بدون اینکه کسی جلوی دست و پات باشه جدی و حسابی شنا کنیم.

تلویزیون
خبر قدیمیه ولی اینجا نگفتم هیچوقت. بالاخره بعد از یک سال تلویزیون خریدم. اصولا پارسال که اومدم به خودم قول داده بودم تلویزیون نمیگیرم. از 99 درصد برنامه ها واقعا و قلبا متنفرم و اون یک در صد برنامه های خوب هم ارزش گرفتن این دستگاه بیریخت که با هیچ چیز خونه ی آدم جور نیست و دکور رو کاملا به میزنه نداشت. از همون اول ولی با خودم میگفتم که اگه هم یه روز بخوام بگیرم فقط و فقط پلاسما میگیرم که بتونم راحت رو دیوار وصل کنم و مجبور نباشم وجود یه دستگاه بیریخت رو تحمل کنم. به هر حال. بعد از یک سال که البته اصلا کمبود تلویزیون رو احساس نکرده بودم، چند وقت پیش اصلا هم یادم نیست به چه دلیلی تصمیم گرفتم که بگیرم. فقط هم به خاطر فیلم دیدن. اصولا دوستام زیاد میان خونه ام همیشه و خوب موزیک گوش دادن و معاشرت کردن خیلی عالیه ولی بعضی وقتا یه فیلم باحال دیدن هم لذت بخشه. به هر حال. cable هم نگرفتم و قصد هم ندارم بگیرم چون هنوز قصد تلویزیون نگاه کردن ندارم. البته خیلی ها میگن خیلی احمق هستم که تلویزیون به این عظمت گرفتم (42 اینچ) ولی cable ندارم و تلویزیون نمیبینم. به هر حال.

چه گوارا
علاقه ی بیش از اندازه ی مردم به چه گوارا برام اصلا جالب نیست. اول به خاطر اینکه بد بخت رو تبدیل کردند به یک مارک تبلیغاتی و قیافه اش دیگه همه جا حتی رو شورت مردم هم هست. دوم اینکه مطمعن هستم بیشتر کسایی که سنگ چگوارا رو به دل میزنند اطلاعات زیادی درباره اش ندارند و نمیدونند واقعا کی بود و چی کار کرده. خودم هم اعتراف میکنم که اطلاعاتم فقط محدود به یکی دو تا فیلم مستند (و اتفاقا خیلی تاثیر گذار) بیشتر نیست. به جز اینکه میدونم آدم شدیدا با کاریزما و جالب و انقلابی ای بوده، نظر دیگه ای درباره اش نمیدم. از یه طرف هم ناراحت میشم که خیلی آدم های دیگه با شخصیت های مشابه و بهتر از چه گوارا هم هستند که یک صدم توجهی که به چه میشه به اونا نمیشه. کسایی مثل احمد شاه مسعود. عکس مسعود رو هیچ وقت رو هیچ تی شرتی نمیزارن، در حالی که اگه زندگینامه اش رو بخونید کمتر از زندگینامه ی چه تحت تاثیر قرار نمیگیرید.

huckabees
I *heart* huckabees فیلم خیلی مزخرفی بود. همچنین Dogville و Malena به نظرم over-rated (فاریسش چی میشه خوب؟) بودند.