عکسها و خبرهای ناراحت کننده ای از آبگیری سد سیوند در روزهای اخیر منتشر شده.
متاسفانه خبرگزاری میراث فرهنگی به نظر من در مورد اطلاع رسانی این پروژه خیلی ضعیف عمل کرده. بحث سیوند ماه ها پیش شروع شد و قرار بود تیم های باستان شناسی تا قبل از آبگیری در آن منطقه حفاری کنند. چیزی که متاسفانه پیدا کردن اش سخته اینه که آیا این حفاری ها هیچوقت صورت گرفت، و اگر آره نتایج آن چه بود؟ اطلاع رسانی در این مورد در حیطه وظایف اصلی میراث فرهنگی است.

یکی از موجهای جدید وبسایت های به درد بخور وب ۲ وبسایتهای موزیکیابی هست. یکی از بزرگترین مشکلات همه کسایی که موزیک زیاد گوش میدن پیدا کردن گروه ها و آهنگ های جدید مورد علاقه شون هست. چند سال پیش وبسایت هایی درست شده بود که استایل ها مختلف موسیقی رو معرفی میکرد و همینطور بسته به سلیقه شما پیشنهاد گروههای مشابه میداد، ولی معمولا شما نمیتونستید که به موسیقی هایی که پیشنهاد میکنه گوش هم بدید.
ولی الان سایت های مختلفی داره سر و کله شون پیدا میشه که نه تنها بسته به سلیقه ای که دارید بهتون پیشنهاد گروههای مشابه رو میکنه، بلکه بهتون اجازه میده که به اونها گوش هم بدید (با کیفیت عالی). واقعا یکی از مشکل های اساسی داره با این جور وبسایت ها حل میشه.

قسمت جدید این ور آب بالاخره روی زیگزاگ منتشر شد. از این هفته استریپ ها به شکل فلش و با کمی انیمیشن ارائه میشوند ... البته برای اونایی که فلش ندارند یا همون نسخه تصویری رو ترجیح میدهند (مثل خودم!) هنوز نسخه تصویری اش هم قابل دیدن خواهد بود. (الان که اینو مینویسم زیگزاگ کار نمیکنه - اتفاقی که متاسفانه خیلی زیاد میافته - ولی هر وقت کار کرد بروید و ببینید اش ... درباره یکی از عادات معروفمونه.)

مثینکه بعضی ها امسال سر سفره هفت سینشون احتیاج به سبزه نداشتن.

شاید این کمی بی ربط باشه ولی یکی اولین چیزی که در موردی کنفرانس خبری دیروز توجه من رو جلب کرد استفاده از نمادهای هخامنشی گرفته شده از معماری تخت جمشید در صحنه پردازی سالن کنفرانس بود.

نمیدونم این کار سابقه داشته یا نه، و چقدر اش نمایشی بوده و چقدر خالصانه، ولی در هر صورت این بازگشت و نوعی آشتی با گذشته ایران از طرف مقامات رسمی به نظرم نکته جالبیه.

این روزها انقدر ویدیو ها و اهنگ های خوب از ایران بیرون میاد که واقعا مایه خوشحالیه. در میان همه مشکلات و سختی ها رنسانسی در موسیقی داره بوجود میاد. این ویدیو رو توصیه میکنم. شعر، موسیقی، اجرا، همگی شدیدا دلچسب هستند. چه میشد جای دنجی وجود داشت که اینها میتونستند موزیکشون رو بزنند و مردم هم لذت ببرند؟

علاقه من به هنر دوره هخامنشی چیز جدیدی نیست و در خیلی از طرحهای لباسهام هم معلومه. نمیدونم چرا ولی جدا از احساسات ملی و این حرفها کلا با هنر اون دوره خیلی حال میکنم و مثلا اون رو به هنر یونانی کاملا ترجیح میدم ( با اینکه هنر یونانی ظرافت بیشتری داره). از اینکه هخامنشی ها بیشتر از منحنی و دایره و خطهای خیلی نرم استفاده میکردند واقعا خوشم میاد. کمتر کار هنری اون دوره پیدا میشه که خطوط شکسته توش زیاد به کار رفته باشه.
واقعا هم یکی از مواردی که به خاطرش خیلی افسوس میخورم اینه که چقدر کارهای هنری کمی از اون دوره باقی مونده و چقدر آثار با ارزش بعد از حمله اسکندر نابود شدن. به هر حال، این آخر هفته به کتابخانه دانشگاه رفتم تا کتابهایی درباره هنر اون دوره پیدا کنم و کمی بیشتر در مورد اش یاد بگیرم. کتاب که زیاده، ولی من چون بیشتر دنبال تصاویر از آثار هنری اون موقع میگشتم دو کتاب پیدا کردم که خیلی به دردم خورد:یکی Iranian Art نوشته Praeger و دیگری Perse نوشته Ghirshman که دومی فرانسوی است. هر دوی اینها تصاویر واقعا عالی از آثار باقیمونده از اون دوره دارند که بعضی هاشون برای من هم جدید بود. دلیل دیگری که این کتابها را گرفتم این بود که برای نقاشی جدیدم دنبال منبع و الهام بودم...