قسمت جدید این ور آب آماده است. این استریپ رو خیلی وقت پیش (سه ماه پیش شاید) درست کرده بودم. همینقدر بگم که بر اساس یک داستان واقعیه. از کشیدن صحنه های شب کلا خوشم میاد چون با نور و سایه کارهای جالبی میشه کرد.

این خبر احتمالا در خیلی جاهای دیگه یه یکی از تیترهای مهم اخبار تبدیل میشد.

پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري اجراي طرح شناسايي مناطق بين دو مركز مهم تمدني ايران باستان را آغاز كرده است كه در نخستين مرحله، يكي از مهم‌ترين پايگاه‌هاي باستاني در منطقه‌ي سهليان فارس در شهرستان نورآباد ممسني كشف شد كه از اين شهر در كتيبه‌هاي تخت جمشيد (پارسه) با عنوان «ليدوما» نام برده شده است...اين بنا از نظر ابعاد ساختماني چهارمين بناي بزرگ هخامنشي پس از بناهاي شوش، پاسارگاد و تخت جمشيد (پارسه) است.

نمیدانم چرا هیچ خبری در مورد این کشف در وبسایت خبرگزاری میراث فرهنگی موجود نیست.

پخش عمومی فیلم سیصد تا دو هفته دیگه شروع میشه و اگه از الان سر و صدایی درمورد اش نشنیدین به زودی خواهید شنید.
فیلم بر اساس یک کتاب مصور (کتاب کامیک) ساخته شده و چند وقت پیش مطلبی درمورد اش نوشتم. این مطلب وبلاگ "ارزیابی های شتاب زده" در موردش رو حتما بخونید. کاملا باهاش موافقم. او میگه:

توی فيلم، به اين بسنده نشده که ايرانی ها (نماينده فرهنگ غير، کسانی که از ما نيستند، غيرخودی ها) فقط خودکامه و زورگو و بی خبر از مفاهيم آزادی هستند (چيزی که به هرحال 2400 سال قبل هرودوت گفته و چه فرقی هم می کنه). اينبار، قضايا به اينجا کشيده شده که مخالفان يونانيان آزادی خواه، حتی ديگه انسان هم نيستند! يعنی موجوداتی هستند شبيه همون غولها و هيولاهايی که توی «ارباب حلقه ها» ديديمشون ...

شماره جدید اینور آب آماده پذیرایی شماست. این قسمت به نوعی اینترآکتیو بودن انتشار کامیک ها در زیگزاگ رو نشون میده. بحثی شکل گرفته بود پیرامون اسم یکی از شخصیت های این استریپ که یک سگ هست. اسم اصلی اش رو (به پیشنهاد دوست دخترم) علیرضا گذاشته بودم که چون کمی غیر منتظره بود به نظرم اسم جالب و بامزه ای بود. مخصوصا با توجه به شخصیت این سگ که یک آدم خیلی جدی و عصبی هست (در واقع مثل همه «آدم» های دیگه رفتار میکنه: حرف میزنه، راه میره، ...). ولی این اسم اعتراض چند نفر رو برانگیخته بود که اون رو نوعی توهین به نامهای مقدس تلقی کرده بودن. استیرپ این هفته هم درباره همینه. البته استریپ اصلی که کشیده بودم با این کمی فرق داشت، ولی بعد از مشورت با دبیرهای زیگزاگ به این نتیجه رسیدیم که کمی تغییرش بدیم. حالا استریپ اصلی رو شاید بعدها همینجا نشونتون بدم.

چند تا چیزه که میخوام درباره شون بنویسم ولی فعلا فقط میخواستم لینک بدم به این مستند بی بی سی «Rageh in Iran» که الان دارم نگاه میکنم و به نظرم ارزش دیدن اش رو داره.
یک ساعت و نیمه و چهره های مخالف تهران رو به نظرم خوب نشون میده.

قسمت جدید «این ور آب» که درباره موزیک ویدیو های ایرانی هست به زودی روی زیگزاگ خواهد رفت>آماده است. ولی واقعیت اینه که با اومدن کارگردان های جدید و با استعداد تر موزیک ویدیو های ایرانی هم داره کم کم بهتر میشه. مثلا ویدیوی گروه جدید x-elementz رو ببینید (در ادامه مطلب).

گرامافون رو بعد از مدتها و با تلنگر علیرضا دوستدار به روز کردم. آهنگی از سیروان رو گذاشتم که خیلی وقت پیش هم درباره اش نوشته بودم و گفته بودم که به نظرم تنها آهنگ lounge ایرانی ای است که شنیدم و کلا به نظر من بهترین ترک آلبوم اول اش هست. امیدوارم که اگر جایی هستید که به آلبومش دسترسی دارید و از این آهنگ خوشتون میاد بروید و آلبوم اصلی اش رو بخرید.

سوال و جواب زیر مربوط به کدام مصاحبه است؟

.... جان، غذای مورد علاقه ات چیست؟
من برنج را که با زردک و کشمش پخته می شود دوست دارم.
بلی برنج و زردک با کشمش آنرا قابلی پلو می گویند. آیا گاهی منتو و آشک هم خورده ای؟
نه چون من گوشت نمیخورم.

الف - مصاحبه بهزاد با دی جی مریم.
ب - مصاحبه هفته نامه «خانواده افغان» با ملا عمر
ج - مصاحبه بی بی سی با جرمین جکسون برادر مایکل جکسون

یکی از چیزهایی که برای من همیشه در هاله ای از ابهام قرار داشته قضیه نوشابه ها در ایران و اصل یا غیر اصل بودنشونه. مثلا کوکا کولا ها و پپسی هایی که قیافه شون مثل اصل هست ولی یکی میگه قلابی هستند و یکی دیگه میگه نیستند.
بالاخره بعد از خوندن این مقاله که دیروز در فورچون چاپ شد قضیه پرماجرای نوشابه ها کمی برام روشن شد. برای اونهایی که حوصله خوندنش رو ندارند: کوکاهایی که در بطری های پلاستیکی یا قوطی فروخته میشه اصل هستند و اونهایی که تو بطری های شیشه ای هستند قلابی و در واقع حاوی فرمول شرکت نوشاب هستند.

قسمت جدید اینور آب حاضره. در واقع دو قسمت هست که با هم دیگه چاپ شده. دفعه بعد احتمالا ویدیویی که درست شده را خواهید دید.

یکی از بخش های گرافیک که به نظر من در چند سال اخیر در ایران خیلی پیشرفت کرده تایپوگرافی هست. از کتابهای مسابقات و نمایشگاهای تایپوگرافی که تابستون امسال در ایران دیدم واقعا خوشم اومد و اکثر کارها قشنگ بودند.
خودم هیچوقت اهل تایپوگرافی نبودم و یک جورایی همیشه تنبلی ام میاد بخوام با کلمه ها ور برم. از چند وقت پیش برای لباسهام یه ایده ی ساده داشتم که میخواستم روی تی شرت های مردونه بنویسم "مامور حاکم بزرگ" (کنایه ای مستقیم به کارتون میتی کومون {که تازه فهمیدم اسم اصلی اش میتو کومون بوده}) با یک فلش به سمت پایین که نشان دهنده "حاکم بزرگه". یه جور بامزه بازی مثلا.
امشب که اومدم طرح اش رو درست کنم یکهو به فکرم رسید که بیام اونرو مدل خطاطی های ژاپنی دربیارم ... و نتیجه اش هم اینه. عبارت سمت راست عبارت "میتو" به ژاپنی هست و بقیه اش هم که معلومه و کل قضیه یه جورایی اولین کار نیمچه تایپوگرافیکی بنده زاده هستش. نتیجه اش رو روی لباس میتونید اینجا ببینید... احترام بگذارید!