بالاخره بعد از مدتها دودلی، با خاطری آزرده و قلبی پردرد بلیط های جام جهانی ام رو گذاشتم رو ای بی برای فروش. تقریبا هم مطمئن هستم که وقتی جام جهانی شروع بشه و بازی ها رو ببینم پشیمون میشم. ولی با توجه به شرایط، رفتن به آلمان یه جورایی برام سخت بود.
یکی از دلیل های اصلی اش پیدا نکردن جای مناسبه. با اینکه درمورد بلیط خیلی خیلی زود عمل کردم و از یک سال پیش بلیط ها رو دارم، در مورد گشتن برای هتل یک کم دیر عمل کردم و وقتی شروع کردم به جستجو که دیگه تقریبا همه هتل های مناسب رزرو شده بود.

سال نو رو به همه خوانندگان وفادار (و احیانا بی وفای) لگوماهی تبریک میگم. امیدوارم که همه سال خیلی خیلی خوبی داشته باشند. این ماهی ما هم ناگهان در یک جهش دگردیسی تبدیل شد به ماهی قرمز و ما هم چون تنگ نداشتیم فعلا برای اینکه نمیره گذاشتیم اش تو یه پیرکس آب.

وقتی پوریا دو سال پیش رو این کامپیوتر زپرتی من داشت درخواست نامه برنامه "زیر گنبد کبود" رو به هاربرفرانت مینوشت مطمئنم هیچوقت تصور نمیکرد که انقدر از این برنامه دوروزه استقبال بشه. الان پوریا افغانستانه و نیست که نتیجه کار رو ببینه. تبلیغات گسترده (از ایمیل و روزنامه های فارسی شهر تا گزارش بی بی سی) خبر رو آنچنان به گوش همه ایرانی های شهر (که تعدادشون خیلی خیلی زیاده) رسوند که دیروز و پریروز که من چند ساعت رفته بودم (برای نمایشگاه که یه عکس هم من دارم و برای رقص آیدا که بلیط بهمون نرسید) واقعا جای سوزن انداختن نبود.

از طرف دیگه مجانی بودن اغلب برنامه ها به هجوم بیشتر جمعیت افزوده بود ...

واقعا دلم نیومد این رو همینطوری بذارم تو لینکدونی. این گل واقعا عالی علی سامره رو تو لیگ امارات که دیروز زد و تیم اش بازی رو برد رو ببینید. گزارشگر عرب رسما مطئمنم یه سکته خفیف زد. عالیه این ویدیو. دو تا گل دیگه هم سامره تو این بازی زد که از طریق اینجا میتونید ببینید.

این جریان رفتن گروه خبری کانال 4 به ایران و ارائه دادن اخبار شبانه شان به طور مستقیم از تهران به مدت یک هفته به نظرم خیلی جالب و مهمه. اولین باری هست که یک تیم خبری خارجی این کار رو داره میکنه و کاملا معلومه که برای خودشون هم خیلی هیجان انگیزه. فرصت خیلی خوبی هم میده که خارجی ها رو با مملکت عجیب و متضاد ما کمی آشنا کنه، مخصوصا تو این وضعیت شیر تو شیری که توش قرار داریم. دیدن گزارش های اینها از تهران و همچنین خوندن وبلاگشون رو شدیدا پیشنهاد میکنم. یه وبلاگ قدیمی تر هم دارن که آدرسش اینجاست.

همیشه صرف نظر از محتوی، از هر چیزی که توش خلاقیت به کار رفته باشه خوشم میومده و برای طراحی خوب و تمیز هم خیلی ارزش قایل هستم. پس این آهنگ رو اگه تاحالا گوش نکردید گوش کنید و این وبسایت رو هم ببینید.

تهران IranSport.Net - بعد از رایزنی‌ها‌ی فدراسیون فوتبال در مورد تعیین نوع موسیقی و خواننده سرود ایران (ویژه جام جهانی فوتبال) علیرضا عصار به عنوان خواننده این اثر تعیین شد. مدیر برنامه گروه موسیقی عصار با اعلام این مطلب گفت: ما قرارداد تهیه و تولید سرود ایران ویژه جام جهانی فوتبال آلمان را با شرکت ایران خودرو به عنوان اسپانسر تیم ملی فوتبال ایران امضا کردیم. حبیب صبور در ادامه گفت، قرارداد ما فعلا ارائه اثر موسیقایی با کلام و به صورت سی دی است و هنوز مذاکره ای در مورد اجرای زنده اثر انجام نداده ایم. گفتنی است، قبلا مسئول فرهنگی فدراسیون فوتبال اولویت این سازمان را برای اجرای سرود شجریان اعلام کرده بود.

اسکار دیشب رو که حتما دیدید. مثل هر سال مراسمیه که هم برای شروع شدنش لحظه شماری میکنی هم برای تموم شدنش!! مجری گری جان استیوارت به نظرم خیلی خوب بود و تمام جک هاش هوشمند و بامزه بودند. بدترین کارشون هم این بود که وسط حرف ملت میکروفون رو قطع میکردند یا وقتی دونفر جایزه گرفته بودند دیگه نمیذاشتن نفر دوم حرفاش رو بزنه که خیلی بیتربیتی بود و تو یکی دو صحنه معلوم بود خود ملت هم شاکی شده بودند. بهترین و الگانت ترین هنرپیشه هم به نظرم ژی یی ژنگ بود که هم از خودش و هم از لباس اش از همه بیشتر خوشم اومد.

نمیدونم فیلم رژه ی پنگوئن ها (March of the pengiuns) رو چند نفرتون دیدید. من بالاخره چند شب پیش دیدمش، و واقعا کف کردم. البته خود فیلم از نظر ساختاری هیچ چیز خارق العاده ای نبود ولی این خود پنگوئن ها و رفتار باورنکردنی و حیرت انگیز اونا بود که آدم رو دیوانه میکرد.

بالاخره بعد از ماه ها انتظار لباس های پومای تیم ملی در اومد. خیلی ساده هستند. اصولا پوما برای همه ی تیم هایی که اسپانسر کرده از همین مدل لباس استفاده کرده، فقط رنگ و طرح جلو اش فرق میکنه. مایوس کننده ترین چیز اینه که برای لباس ایران از هیچ طرح خاصی استفاده نکرده اند و فقط یک سری خطوط ژنریک رو لباس هست.

لباس کشور های دیگه معمولا (علاوه بر این خطوط ژنریک) طرحی که نماد اون کشور هست رو روش داره، مثلا شیر برای کامرون، فیل برای ساحل عاج، ستاره برای غنا، یا نخل و شمشیر برای عربستان. تنها کشوری که فکر کنم تو این سری لباس اش هیچ طرح مشخصی نداره ایران هست. تقریبا مطمئن هستم که کوتاهی و یا سمج بازی مسئولان فدراسیون باعث شده که پیرهن ایران انقدر دیر تر از همه و آخرش هم بدون طرح بیرون بیاد. احتمالا نتونستند سر طرح روی لباس به توافق برسند.