در کنار گالری وبسایت پروژه سیصد، وبلاگی هم راه انداخته ام که اخبار هنری مربوط به فعالیت های هنری ایرانی ها رو به زبان انگلیسی پوشش بده. فعلا کار زیاد داره ولی نسخه اولیه وبلاگ راه افتاده. (+)

یه مشکلی که از روز اول هم وجود داشته و هنوز هم داره، هموطن های عصبانی هستند که فکر میکنند این وبسایت رسمی فیلم اصلی سیصد هست و میایند به فیلم و کارگردان فحش های بچگانه میدهند. روزهای اول حتی در وبلاگ انگلیسی من هم این اتفاق میافتاد، و مثل اینکه تشابه ظاهری وبلاگ انگلیسی با وبلاگ فارسی ام و یا آدرس لگوفیش.کام هم کافی نبود که به آنها بفهمونه این وبسایت رسمی فیلم سیصد نیست.

به هر حال، مطمئنم که مساله هم وقتی که این وبلاگ خواننده های خودش رو پیدا کنه که واقعا دنبال اخبار هنری مربوط به ایران هستند حل میشه. در ضمن از اون جا که این وبلاگ به زبان انگلیسی است و مخاطب اصلی اش انگلیسی زبانانی است که میخواهیم با هنرمندان ایرانی بیشتر آشنا شوند، لطفا از گذاشتن کامنت فارسی در آن خودداری کنید.

از بس حواسم مشغول این کار بوده این چند وقته یکی دو تا خبر مهم و جالب رو یادم رفت اینجا بنویسم. اولی اش خبر راه اندازی اولین مجله کمیک ایران توسط گل آقا بود که واقعا خبر خوشحال کننده ای است (+ +). جا انداخته شدن فرهنگ کامیک خوانی در ایران یکی از آرزو های منه و «این ور آب» رو هم با همه سختی هاش به همین خاطره که ادامه داده ام. امیدوارم که بتونم این ماهنامه کمیک رو از نزدیک ببینم و امیدوارم که با کامیک های خوب بتونه علاقه مردم رو به این نوع هنر تصویری بیشتر کنه.

دومی اش رو هم یادم رفت!

سال نو رو به همه خوانندگان این وبلاگ و دوستان و آشنایان تبریک میگم و امیدوارم که به همه خوش بگذره. اگر چه نوروز «این ور آبی ها» کجا و مال شما که در ایران هستید کجا. البته این ور هم همیشه کسایی هستند که سعی میکنند همانطور که در ایران نوروز رو جشن میگرفتند اینجا هم جشن بگیرند. موفق و پیروز باشید.

در ضمن، یک خبر خوب هم بدم (عیدی مثلا). صفحه پروژه سیصد همین الان که جستجو کردم در صفحه اول گوگل و رتبه پنجم برای جستجو 300 the movie هستش. دیگه رسما میتونیم بگیم پروژه مون کاملا موفقیت آمیز بوده. بازم تبریک میگم.

کارهای گالری پروژه سیصد دارند بیشتر و بهتر میشوند. امروز حدود دو ساعت وقت گذاشتم و در سایتهای devian art و cgsociety پروفایل های هنرمندای ایرانی رو پیدا کردم و جریان پروژه رو براشون توضیح دادم. چند تا از کارهای خوب رو همینطوری و بعد از کلی جستجو کردن پیدا کردم و بعد از تماس با صاحب اثر ازشون اجازه گرفتم.
نسخه سخت و اولیه نقاشی خودم رو هم اضافه کردم. .
خلاصه خوشبختانه واقعا به نظرم گالری داره باحال میشه و مطمئنم که در چند روز آینده خیلی هم بهتر خواهد شد.

امروز بی بی سی انگلیسی درباره پروژه ما مطلبی داشت. متاسفانه ادیتینگ این مطلب به نظرم کمی ناعادلانه انجام شده، و از لفظ «بمب گوگلی» که کلمه درستی برای توصیف این پروژه نیست زیاد استفاده شده. به وبسایت پروژه هم لینک داده نشده. با این حال ذکر شده که این یک اعتراض هنری است، و همینکه نتیجه کار خود را در صفحه اول بی بی سی میبینیم موفقیت بزرگی است.

از طرف تلویزیون الجزیره انگلیسی هم تماس گرفتند و میخواستند که درباره پروژه مون در استودیوی لس آنجلسشان کمی توضیح بدهم، که به دلیل کوتاهی وقت و دوری لس آنجلس مقدور نشد. ولی آقایی که با او صحبت کردم بسیار به این داستان علاقه مند بود و به نظرش ایده جالبی میامد.

خلاصه خسته نباشید به همه کسایی که حمایت کردند و میکنند. همه کسایی که لینک دادن و همه کسایی که هنرشون رو فرستادند (و دارند میفرستند) ... این کارمون به مراتب از حرکت قبلی برای خلیج فارس دشوار تر بود ولی از اون هم سر و صدای بیشتری کرده. مطمئنا وقتی موضوعی برای این همه از ما اهمیت داره و دست به دست هم میدیم دنیا هم صدای ما رو میشنوه.

وقتی دیروز خبرنگار و نویسنده وبسایت E!online - یکی از بزرگترین و پرخواننده ترین وبسایت های تفریحی آمریکا- تماس گرفت و گفت درمورد اعتراض ایرانی ها به فیلم سیصد داره گزارش تهیه میکنه و چند تا سؤال داره، به لحن گزارشی که میخواست بنویسه شک داشتم و مطمئن نبودم گزارش چی از آب در خواهد آمد. میترسیدم که جهت گزارش رو باز هم به سمت منفی ببره و اعتراض هنری ما رو جور دیگه ای نشون بده. به هر حال سعی کردم که سؤال ها رو به بهترین طوری که میتونستم جواب بدم و چهره خونسرد و معقولی از ایرانی ها نشون بدم. از عبارت "بمب گوگلی" هم به هیچوجه استفاده نکردم.

خوشبختانه الان با خوندن مقاله دیدم که نوشته متعادلیه و پروژه ما رو همونطور که هست نشون داده. پیشنهاد میکنم که مقاله رو حتما بخونید.
آورده شدن آدرس وبسایت در این مقاله باعث میشه که آمریکایی های خیلی خیلی زیادی الان از اون سایت دیدن کنند، و بهترین فرصته برای هنرمندای ایرانی که کارهای خوبشون رو در اونجا نشون بدن. پس لطفا کارهاتون رو برام بفرستید.

در ضمن به همه شما تبریک میگم با کمک هاتون، بدون شک این همبستگی ما و حرکت دسته جمعی مون بود که توجه رسانه های خارجی رو جمع کرد، و در میان اعتراضهای عصبانی فرصتی رو فراهم کرد که چهره ای هنردوست و هنرمندان ازه خودمون به بقیه نشون بدیم.

دوستان. کامنت ها و ایمیل های زیادی روزانه درمورد پروژه سیصد دریافت میکنم که خیلی از آنها سوالها و دغدغه های مشابهی را مطرح میکنند که سعی میکنم در اینجا تا آنجایی که میتونم بهشون جواب بدم.

خوب، فعلا بخش اولیه صفحه گالری سایت 300 رو راه انداختم. کم کم بخش های دیگه ای هم به سایت اضافه خواهم کرد و لینک به ویدیو ها و مقالات مرتبط رو هم خواهم گذاشت، ولی چون هدف اصلی سایت راه اندازی گالری بود اول از این قسمت شروع کردم. فعلا چند تا از کارهایی که به دستم رسیده رو گذاشتم و کارهای دیگه که گرفتم رو هم به مرور میذارم. همین قسمت گالری هم هنوز خیلی کار داره و فعلا چون میخواستم زودتر محتوایی در سایت ایجاد شود با عجله راه اش انداختم. باور کنید کار وقت گیری است پس لطفا صبور باشید تا محتوای سایت را کم کم اضافه کنم.

آن بخشی از پروژه سیصد که به بالا آوردن رتبه سایت در گوگل مربوطه با استقبال فوق العاده و همت کسانی که کمک کردند داره به خوبی پیش میره. هم اکنون جستجو برای عبارت

که یک عبارت کلیدی و مورد جستجو است در صفحه اول هستیم. برای

هم که هدف اصلی بود در صفحه سوم هستیم. در مورد چند اعتراضی که علیه این حرکت صورت گرفته، ضمن ابراز احترام به نظرات مخالف حتی آنهایی که با تمسخر و استهزا با حرکت برخورد کردند، اظهار نظر نمیکنم، چرا که با توجه به نزدیک هزار وبسایت و وبلاگ که اکنون در این حرکت شرکت کرده اند اعتراضها مثل قطره دربرابر دریاست. هدف این پروژه و منطقی که پشتش هست در چند مطلب اخیر به خوبی بیان شده و با توجه به حمایت این همه هموطن از این موضوع نیازی به توضیح اضافه نیست.

راستش پروژه سیصد یک بمب گوگلی نیست، بلکه یک فراخوان هنری است که از ابزار بمب گوگلی برای گسترش مخاطب استفاده میکند. اینها را سعی کردم در گفتگویی با بی بی سی توضیح بدم و میتونید گزارش رو در برنامه بامدادی که ساعتی پیش پخش شد و همچنین احتمالا برنامه شبانگاهی امشب گوش کنید.

فیلم رو امروز دیدم، با توجه به اینکه کتاب سیصد را خوانده بودم چندان غیر منتظره نبود. (مسلما اگر کتاب را نخوانده بودم و از جزئیات آن اطلاع نداشتم پروژه 300 رو شروع نمیکردم). فیلم کاملا مطابق با کتاب ساخته شده بود، همانطور که از قبل نیز اعلام شده بود. اول از همه باید بگویم که کنار گذاشتن عینک "ایرانی" در حین تماشای فیلم بزرگترین تقلای من بود، و با اینکه تمامی سعی خودم را کردم که فیلم را با دیدی بی طرفانه ببینم و از هنر آن لذت ببرم، در بیشتر مواقع نتوانستم.

روی صفحه بمب 300 the movie کمی کار کردم و از اون حالت خام و ناتمام درش آوردم. توضیحی مختصر درمورد کاری که داریم میکنیم نوشتم و همچنین لیست وبلاگها و وبسایتهایی که تاکنون در پروژه سیصد شرکت کرده اند رو (فقط با ارجاع به کامنت های مطلب قبلی) در صفحه 300 links مربوط قرار دادم. اگر به سایت لینک دادید و وبسایتتون رو در لیست نمیبینید لطفا پایین این مطلب یا مطلب قبلی کامنت بگذارید (یا اینجا یا آنجا، نه هر دو، لطفا). الان تقریبا 150 سایت در اون لیست هست و اگر بتونیم اون رو به سیصد برسونیم به نظر من خیلی سمبولیک و جالبه. برای این صفحه هم از یک جمله از سناریوی فیلم استفاده کردم که فکر کنم مناسبه.

خبر خوب اینه که صفحه مون به همین زودی در ایندکس گوگل قرار گرفته (دفعه پیش خیلی بیشتر طول کشید) و در یک سری از جستجو های مربوطه جزو نتایج جستجو ظاهر میشه. مثلا، الان که این مطلب رو مینویسم اگر برای عبارت 300 the movie داخل گیومه (یعنی عین عبارت) جستجو کنیم وبسایت ما در صفحه بیستم ظاهر میشه. اگر برای عبارت 300themovie بدون فاصله جستجو کنیم سایت ما در رتبه دوازده و در صفحه دوم نتایج قرار داره. جستجو برای عبارت 300 the movie info هم سایت ما رو در صفحه نهم نشون میده.

همه اینها با توجه به اینه که هنوز بیشتر لینکهایی که به اون صفحه داده شده اند تاثیرشون رو نکرده اند و با خزیده شدن همه آن صفحات توسط گوگلباتها باید منتظر نتایج جدیدی باشیم.

توجه: جدیدترین تحولات این پروژه رو میتونید از صفحه اصلی وبلاگم دنبال کنید.

درمورد فیلم سیصد که فردا نمایش عمومی اش آغاز میشه هم خودم قبلا نوشتم هم وبلاگ نویسای دیگه. اگر چیزی در مورد اش نمیدونید لطفا اول این مطلب وبلاگ عصیان را بخونید. این قسمتی از همین نوشته هست:

داستان فيلم، جنگ ایران و یونان در میدان جنگ ترموپیل (گردنه معروفی در یونان، بین کوه اویته و خلیج مالیک) است. جایی که پادشاه اسپارتی یعنی لئونیداس ارتش 300 نفری خود را علیه ارتش عظیم ایرانیان تجهیز کرد تا مقابل سپاه خشایارشا ایستادگی کنند اما گوژپشتی دروازه‌های شهر را به روی لشگر ایران باز می‌کند بنابر روايت هرودوت از تاريخ، این 300 اسپارتی توانستند جلوی لشگر عظیم خشایارشا به مدت 3 روز مقاومت کنند اما در نهايت شکست خوردند. بنا بر اين روايات همین دفاع سه روزه باعث اتحاد یونانیان علیه ایرانیان و همین آغازی شد برای دموکراسی یونان و در نهايت شکست خشاريارشا در نبردهای بعدی. [...] گذشته از نکات تاريخی آزاردهنده‌ترين قسمت‌های 300، تصوير ايرانيان است. در اين فيلم سپاه ايران افرادی هستند مشابه وحشی‌ها و موجودات نفرت‌انگيز ارباب حقه‌ها يعنی «اورک‌ها». کسانی که جز کشتن نمی‌دانند و از نظر مغزی هم موجوداتی هستند در رديف غول‌های ابله داستان‌های هری پاتر که البته در برابر 300 نفر يونانی خوش‌تيپ و فداکار زمين‌گير می‌شوند.

حالا بحثی که مطرحه اینه که درمقابل تصویر منفی که این فیلم (که محبوبیت گسترده اش حتمیه) از ایرانی ها نشون میده چه واکنشی باید نشون داد؟ پیشنهاد من رو میتونید در ادامه مطلب بخونید.