خبر رو دیگه حتما شنیدید. عضویت فدراسیون فوتبال ایران در فیفا به تعلیق در آمد. فعلا بازی های آسیایی قطر رو از دست دادیم و احتمالا با شاخ و شونه ای که تربیت بدنی داره برای فیفا میکشه این قضیه به این زودی ها حل نمیشه و جام ملت ها رو هم از دست خواهیم داد.
اگر این محرومیت باعث میشد فوتبال ایران سر و سامان پیدا کنه باز یه چیزی. ولی متاسفانه تربیت بدنی ها خیلی کله شق تر از این حرفها هستند و نتیجه اش جز انزوا (ی بیشتر) برای فوتبال ایران چیز دیگه ای نیستُ.

این دو سه روزه سرم خیلی شلوغ بود. آخر این هفته دارم اسباب کشی میکنم و برای همین همه چیز فعلا در حالت «جعبه» قرار داره. ولی بعد از مدتها رسیدم صفحه پورتفولیو رو به روز کردم و کارهایی که جدیدا انجام دادم بهش اضافه شده. همچنین یه چیز جالب که مدتها بود جاهای مختلف میدیدم ولی نمیدونستم چیه کشف کردم. فعلا رو این عکس کلیک کنید تا ببینید چیه، و اگه میخواهید بدونید از کجا آوردمش ادامه مطلب رو بخونید.

نمیدونم این خبر درمورد حمله پلیش به دانشجوی ایرانی تبار دانشگاه یو سی ال ای رو در بی بی سی خوانده اید یا نه. یکی از بارزترین نمونه های نژادپرستی و کثافتکاری پلیس های امریکایه به نظر من. البته انکار نمیکنم دانشجوی ایرانی تبار هم کم کله شقی نکرده.

ظاهرا جریان از این قرار بوده که مصطفی طباطبایی نژاد، دانشجوی ایرانی تباری که در امریکا به دنیا اومده و تابعیت امریکایی داره، در کتابخانه دانشگاه یو سی ال ای مشغول درس خواندن بوده که ...

همین الان از فیلم "کازینو رویال" میام، فیلم جدید جیمز باند. نظر کلی: بد نبود. نسبت به دو سه تا باند قبلی فیلم بهتری بود و کمتر تخیلی بود، ولی تقریبا هیچ جور نو آوری توش نشده بود.
اول از همه بگم که من از دنیل کرگ اصلا خوشم نمیاد و به نظرم به درد نقش جیمز باند نمیخوره. در مقایسه با پیرس برازنن، اصلا "کاریزما"ی اون رو نداره و تمام مدت معلومه که داره "سعی" میکنه جیمز باند باشه و تو ژسته. در عوض پیرس برازنن و شان کانری به طور طبیعی جیمز باند بودند و لازم نبود ژست بگیرند یا سعی کنند.

کلا مثل اینکه شخصیت واقعی دنیل کریگ هم - با استناد به یکی دو تا مصاحبه تلویزیونی دیدم - همونقدر از خود راضی و "تو حس" هست که شخصیت جیمز باندش تو فیلم هست. شاید هم بعد از بازی تو این فیلم انقدر جوگیر شده.

چیز زیادی از فیلم رو لو نمیدم، کلا نسبت به فیلم های قبلی "بزن بزن" اش خیلی کمتره و در عوض یه فصل خیلی طولانی از اون به یه بازی پوکر اختصاص داده شده. در کمال تعجب تو تیتراژ فیلم هم از دختر های معروف تیتراژ های جیمز باند هیچ خبری نیست که بسیار مایوس کننده بود.

ظاهرا مایکل جکسون به مرحله جدیدی از حیات تکاملی اش پا گذاشته و یک قدم به مرحله نهایی (که تبدیل شدن به یک موجود مریخی هست) نزدیکتر شده. این مرحله «مایکل وندتا» است.
عکس مال مراسم جوایز موسیقی در لندن است که دیشب برگزار شد و از بی بی سی گرفته شده. تنها دستکاری اضافه کردن سبیل توسط بنده است. ماسک وندتا هم کار حاجی تونه.

ماجرای دادگاه اوجی سیمسون یکی از جریاناتی بود که هیاهوی خبری اش به ایران هم رسیده بود و فکر کنم همه درباره اش میدونند.
به تازگی اوجی سیمسون کتابی نوشته که در آن عملا به قتل همسرش (که در دادگاه از آن تبرعه شد) اعتراف کرده. البته این کار رو تلویحا انجام داده چون احتمالا اگرنه میتونستند او را به زندان بیاندازند.
به هر حال اسم کتاب هست «اگر من کردم» و در اون ظاهرا جریان قتل رو مفصل توضیح داده تحت لفاف اینکه «اگر من این کار را کرده بودم».
یک مصاحبه هم قراره با شبکه تلویزیونی فاکس انجام بده که فاکس از حالا دلش رو صابون زده چون احتمالا میلیونها نفر این برنامه تلویزیونی را تماشا خواهند کرد. در این مصاحبه قراره درباره همین موضوع، یعنی نحوه قتل همسرش توضیح بده.

همونطور که میبینید لوگو های دودردو و بالاترین رو به کنار صفحه اضافه کرده ام و همچنین قابلیت فرستادن مستقیم مطلب به بالاترین رو به آخر هم مطلب افزوده ام. کلا شدیدا از این دو پروژه حمایت میکنم (و میدانم اینکه تا به حال چیزی درباره شان ننوشته بودم کوتاهی کرده ام).
هر دوی اینها پروژه هایی هستند که شدیدا به درد بخور هستند و توسط آدم های مطلع و زحمت کش بوجود آمده اند. استاندارد های روز وب رو رعایت میکنند و علاوه بر همه اینها قیافه جفتشون هم تمیز و خوشگله.
تنها مشکلی که من با دودردو دارم اینه که چون فهرست منابع اش زیاد هستند در نتیجه مطالب جدید مرتب صفحه اصلی رو بمباردمان میکنند و در نتیجه گنجایش زمانی مطالب صفحه بیشتر از دو سه ساعت نیست (یعنی مطلبی که مثلا ۵ ساعت پیش پابلیش شده رو نمیبینید).
ولی به هر حال همانطور که گفتم هر دو پروژه ها ظاهر (و باطن) ای کاملا حرفه ای دارند و باید مجری هاشون رو تحسین کرد. لوگوهای کنار صفحه رو خودم ساختم تا از نظر اندازه و شکل با بقیه سایت جور باشه، ولی هر کس دوست داره آزاده ازشون استفاده کنه. (این قوری و سماور بی ربط هم در ضمن طرح جدیدی هست که به فروشگاه اضافه کرده ام.)

فیلم برات که در مطبل قبلی درباره اش صحبت کرده بودم را دیدم. قبل از هر چیز باید یک هشدار بدم که این مطلب ممکن است حاوی توصیفی از فیلم باشد که اگر آنرا هنوز ندیده اید، فیلم را برایتان خراب کند. پس اگر قصد دارید فیلم را ببینید شاید بهتر باشد این مطلب را بعد از دیدن فیلم بخوانید.

شخصیت برات رو دیگه الان تقریبا همه میشناسند. یادم نیست اولین بار کی بهم درباره علی جی و برنامه اش گفت، ولی دو سه سال پیش بود و همون موقع کلی باهاش حال کردم. در اون زمان هنوز در انگلیس بود و به امریکا نیامده بود.
برای اونهایی که شاید ندونند جریان چیه، علی جی یک کمدین است با اسم واقعی ساشا بارون کوهن که برنامه تلویزیونی داره به اسم «برنامه علی جی» که در اون با اجرای نقش در سه شخصیت مختلف (علی جی، برات، و برونو) مردم رو سر کار میگذاره.