رستم بنفش پوش

خوب این قضیه ی کامیک رستم خیلی مورد علاقه وارد شده و هر وبلاگی میری الان یه چیزی درباره اش میبینی. صرف نظر از اینکه ایده اش خیلی خوبه -ایده ی درست کردن یک کامیک ایرانی بر اساس داستانهای شاهنامه به سبک کامیک های آمریکایی- هیچ چیز دیگه ای برای گفتن نداره راستش رو بخواهید. تو ایران و جاهای دیگه ی دنیا کامیک اصلا پدیده ی جا افتاده ای نیست و برای همین معیار مناسبی برای سنجیدن آن وجود نداره. ولی اینجا کامیک بازار خیلی بزرگ و طرفدار های دو آتشه ای داره و من هم به خاطر علاقه ام نسبتا تو خط کامیک ها هستم و دنبال میکنم. خیلی از کامیک هایی که تو کامیک فروشی های اینجا هست رو اگر ببینید شاید باور نکنید. بعضی هاشون به قدری عالی هستند که احساس میکنی داری یک اثر هنری خیلی بزرگ رو میخری. مثل خیلی از کامیک های top cow و یه سری از کامیک های DC یا Marvel و یا حتی کارهای michael turner که من یه زمانی خیلی (aspen) دوست داشتم. بهترین از نظر من هم کارهای j scott campbell هست. از نظر هنر کامیک واقعا شاهکاره این بشر و استعداد بی نظیری داره. کامیک جدیدش wildsiderz هنوز بیرون نیومده ولی به همین زودی همه رو هیجان زده کرده.

برگردیم به رستم که سازنده هاش مطمئنم که خیلی زحمت کشیدند و امیدوارم که اگر اینجا رو میخوانند بهشون بر نخوره. خودم میدونم درست کردن یک کامیک چقدر زحمت داره و صبر و حوصله میخواد و از این جهت کارشون قابل تقدیره. ولی از نظر هنر کامیک، اون چیزی که من از صفحات رستم دیدم شدیدا صعیفه، حتی در مقایسه با ضعیف ترین کامیک های موجود در بازار. برای همین هم هست که هیچ شرکت کامیکی حاضر نشده این رو عرضه کنه، به جز همون شرکت گمنام hyperwerks که ظاهرا محلی است برای عرضه کردن کامیک های خیلی ضعیفی که کس دیگه ای تحویل نمیگیره، و بعید میدونم اصلا تو هیچ مغازه ای اینها توزیع شده باشه، و فکر کنم فقط از روی اینترنت قابل خریدن هستش.

یه سری به سایت hyperwerks که بزنید میبینید که فقط چهار تا کامیک رو توضیع میکنه، و همه شون از نظر هنری خیلی صعیف هستند. بهترینش Saint Angel است که نقاشی هاش از بقیه کم اشتباه تره، . جالبه که تو مقاله ی خود بروس بهمنی تو iranian.com هم عکس یکی از شخصیت های این سری رو گذاشتند به جای رستم!!!

در مورد خود رستم هم جدا از ضعف نقاشی (چه از نظر آناتومی و چه از نظر inking و رنگ آمیزی ) اصلا حال و هوای ایرانی نداره. لباس ها، قیافه ها، landscape ها و کلا حال و هوای کامیک اصلا ایرانی نیست، یه جورایی بی هویت است و میتونه صحنه هایی از آسیای شرقی باستان باشه و یا اروپای قرون وسطی. فیگور ها و خیلی از صحنه ها هم در خیلی مواقع این طور به نظر میان که از روی صحنه های مشابه کامیک های بهتر بازپردازی شده اند.

به هر حال، دیگه خورد کردمش رفت فکر کنم!!! همونطور که گفتم ایده ی خیلی خوبیه و به عنوان شروع کار خیلی خوبیه، شاید هنرمند های بهتر ایرانی - که تعدادشون هم خیلی زیاده - رو اینطوری تشویق کنه که تنبلی رو کنار بگذارند و یه کار قوی تر و پر اثر تری رو ارائه بدن، کاری که واقعا بتونه توی بازار بزرگ کامیک آمریکا اسم در کنه و تاثیر گذار باشه.