life aquatic

Life Aquatic رو دیدم. خیلی فیلم عجیبی بود. این همه هنرپیشه ی خوب، setting خیلی جالب، میتونست خیلی بهتر از این باشه. نمیدونم یعنی، نمیتونم خودم رو گول بزنم و بگم خیلی خوشم اومد ازش. بین داستان معمولی و چت گیر کرده بود، یا بایستی چت بودنش رو خیلی بیشتر میکردند یا اصلا نباید هیچ چت بازی درمیاوردند. همون تکنیک هایی که برای Royal Tenenbaums خوب کار کرده بود اینجا یه جورایی عجیب و به ضرر فیلم بود. کلا حیف، چون این همه هنرپیشه ی باحال و مورد علاقه ی من کمتر تو یه فیلم جمع میشن.

بگذریم.
* * *
تعدادی از آدما هستند تو این دنیا که کاملا باید حسابی کتک بخورند.یعنی استحقاق کتک خوردن رو بدجوری دارند. بنده سعی میکنم اینجا کم کم و به مرور همه رو معرفی کنم.

دسته ی اول کسایی هستند که دو یا سه نفره تو پیاده رو به صورت عرضی و شانه به شانه و آهسته راه میروند به طوری که تمام عرض پیاده رو را اشغال میکنند.
دسته ی دوم موسیقی سازان و تنظیم کنندگان و نوازندگان بی استعداد ایرانی هستند که صدای سازهای واقعی رو از دم با سینتی سایزر تولید میکنند. کلا با استفاده از سینتیسایزر مخالف نیستم و همینجا هم آهنگ های اینطوری زیاد هستند. ولی تقریبا هرگز از اون synth صاحب مرده برای synth کردن صدای گیتار یا درامز یا بیس یا هرگونه ساز واقعی و اصلی استفاده نمیکنند. آدم های کثیفی که این کار رو میکنند همگی جهنمی اند.
دسته سوم لایق الکتک ها "کوجی زادوری" هست. شلاق هم براش کمه.

بقیه رو بعدا میگم.