فلان و اینا

در باب فرستادن ایمیل های فله ای تبریک خیلی ها گفته اند و نوشته اند. امسال انتظار داشتم به برکت سر اورکات از این ایمیل ها خیلی بیشتر هم بگیرم. کار این جور آدم ها رو راحت کرده این اورکات. یکی گرفته ام تا به حال.

کمتر از تعدادی هست که فکر میکردم و از این بابت خوشحالم. کار خیلی خیلی زشتیه به نظر من و هیچ ازرشی نداره. ولی امروز یه ایمیل گرفتم از یکی از دوستان که به این کار اعتراض داشت. ولی خود او هم از همین قابلیت send to friends اورکات استفاده کرده بود و این ایمیل اعتراض آمیز رو به همه فرستاده بود. دیدم تعارض جالبیه. یعنی به نظر من این کار هم خیلی بهتر از فرستادن تبریک فله ای نیست. همونطور که اونها وقت نذاشتن به طور شخصی تبریک بگن (یا اصلا نگن)، تو هم در واقع وقت نذاشتی به طور شخصی فقط برای همونها که این کار رو کردن ایمیل بزنی و انزجارت رو از این کار نشون بدی. به همه این رو فرستادی در حالی که اصلا لازم نیست، چون خیلی از همین آدم ها هم احتمالا مثل تو فکر میکنند و از این ایمیل های فله ای بدشون میاد. اسپم، اسپمه دیگه، حالا هر محتوایی میخواد داشته باشه. اگر هم این کار رو کردی که پیشگیری بکنی و به مردم بگی که از این ایمیل ها نفرستند، که باز هم توهین آمیزه و تو در مقامی نیستی که به بقیه درس اخلاق و اتیکت بدی.

این از این. الان بعد از یک سال و اندی از بازی فوتبال اومدم، بازی کوچک و 6 نفره با اعضای گروه تحقیقاتی خودم. با اینکه عاشق فوتبال هستم از پارسال به خاطر مصدومیت و کمر درد مسخره نتونسته بودم بازی کنم. فکر کردم دیگه خوب شده و یک سال و نیم استراحت کافیه.

ولی مثینکه اشتباه کرده بودم. دیگه فکر کنم تا آخر عمر نباید فوتبال یا ورزش های پر تحرک بکنم.

یه اتفاق مسخره ی دیگه (که دوستام اگه بشنوند میخندند لابد) اینه که امروز جواب آزمایش خونم اومد و ظاهرا چربی خونم زیاده. یعنی خیلی زیاد!!! منی که اصلا غذا نمیخورم که بخواد حالا چربی باشه. و دکتر گفته باید خیلی رعایت کنم و اصلا چربی نخورم.

از یه نظر خوبه، فرج اجباری میشه که درست غذا بخورم. از اول امسال شروع به ورزش و gym رفتن اساسی کرده بودم، حالا تغذیه مناسب هم بهش اضافه بشه خیلی خوبه. البته اگر این کمر درد لعتنی دوباره-احیا-شده بذاره.

دیگه چی؟ خیلی سرم شلوغه و ذره ای حال و هوای عید رو احساس نمیکنم. کارهای طراحی خیلی زیادی دارم که باید تمام کنم، و تحقیق خودم هم هست که لامصب خوب پیش نمیره و خیلی اعصابم رو خورد کرده. یه کنفرانس هم تو ماه ژوئن قبول شدیم و معنی اش اینه که تا اون موقع باید جوابهای لازم رو به دست بیارم، از یه طرف خوبه چون فشار میذاره و مجبورم تمومش کنم.

بدترین ولی TA لعتنی هست. این ترم بدترین درس ممکن بهم افتاده و باید برنامه های C 70-80 نفر رو اجرا و تصحیح کنم!!! رسما عذابی از این بیشتر نیست، با این همه undergrad کله پوک و نفهم که یه کار ابتدایی رو درست نمیتونند انجام بدهند.

خلاصه زمان پر استرسی است، ولی خوب مسلما بهتر میشه. تولد یکی از دوستای خوبم هم هست که متاسفانه با این وضعیت فکر نکنم کادو اش رو به موقع بتونم آماده کنم. ولی آیه، فعلا این تبریک رو قبول کن تا به زودی بقیه اش!

---------------------------

الان خودم این مطلب رو خوندم دیدم چه مزخرف بود!!! رسما عین Debby Downer تو SNL!!! (شخصیتی است تو یکی از برنامه های اینجا، مثل فرخ لقا(؟) خانم!)
به هر حال، اوضاع انقدر هم وخیم نیست و خانواده ی گرامی از راه دور لطفا ناراحت نشوند!