خانه نو

دقیقا یک هفته پیش امشب روی تشک تاشو وسط کلی جعبه در خونه قبلی خوابیده بودم و به فکر اسباب کشی فردا بودم. الان یک هفته است که در خانه جدید هستم و کم کم دارم جا میافتم. در واقع همه چیز به خوبی پیش رفت به جز شرکت مخابراتی فلان فلان شده ی راجرز که یک هفته است به ستوه آورده ما رو. با اینکه طبق قراری که باهاشون از مدت ها پیش گذاشته بودم همان روز اسباب کشی آمدند و تلفن، اینترنت، و تلویزیون (کابل) رو در خانه جدیدم وصل کرده اند، هنوز که هنوزه تلفن ام کار نمیکنه.

سرویس اینها در واقعا تلفن دیجیتال هست که با سیستم VOIP کار میکنه و تکنولوژی نسبتا جدیدیه. از اول هم با اکراه تلفن معمولی ام رو منتقل کردم به اینها. حالا از روز اول تلفن در خانه جدید کار نکرده و امان از زمانی که گیر سرویس خدمات این راجرز بیافتید. یک عده بیسواد پای تلفن نشانده اند که هیچی سرشان نمیشود و فقط در فن دروغگویی آموزش داده شده اند. بعد از دو هفته و شاید بیست بار تلفن زدن به اینها (که هر دفعه قرار بود تا دو ساعت بعد تلفن ام وصل بشه) دیگه به ستوه اومدم و قرارداد رو فسخ کردم و با آغوش باز میخوام برگردم به سوی Bell که سه سال سرویس بدون نقص تحویل ام داده بودند. خلاصه فقط خواستم تبلیغ منفی کرده باشم برای راجرز و بگم که ملت گول قیمت های مثلا ارزانتر راجرز را نخورید.

* * *
خبری دیدم در بی بی سی درباره تماس اینترنتی همزمان سه مدرسه در ایران، انگلیس و امریکا. قراره شاگردان این سه مدرسه به طور زنده با هم گفتگو کنند تا درباره همدیگه بیشتر یاد بگیرند. نکته نسبتا بامزه اش اینجاست که مدرسه ایرانی، در واقع یک دانشگاه آزاد هست ولی مدرسه های انگلیسی و امریکایی هر دو دبیرستان هستند !!! دم مسؤولین دانشگاه آزاد گرم که خودشون رو همسطح دبیرستان میبینند و میخوان دانشجوهاشون با دانش آموزان 16-17 ساله خارجی ارتباط برقرار کنند. شاید هم چون تو اسم مدرسه انگلیشی کلمه "کالج" رو دیدن فکر کردن دانشگاهه. به هر حال.

* * *
اگه میخواین یه ویدیوی کاملا جک ببینید این اهنگ "من و کبوتر" خواننده جدید ایرانی ساشا رو حتما ببینید. جوک اصلی از دقیقه 1:25 آهنگ شروع میشه، هنرنمایی سولوی بینظیر آقا ساشا.