خبرهای نه چندان خوب

این ور آب این هفته رو از دست ندین. مال هفته پیش رو هم اگه نخوندین الان وقت خوبیه که یه نگاهی بهش بندازید. در ضمن باید از ونداد به خاطر همفکری درمورد ایده ی استریپ این هفته و همچنین احسان که درمورد موزیکهایی که توش هست بهم کمک کرد قدردانی کنم.

خیلی طولانی شد تا اینکه چیزی بنویسم. اصولا وقتی خبرهای ناراحت کننده زیادی میشنوم نوشتن برام مشکله، مخصوصا وقتی در موضعی باشی که هیچ کار مثبتی نتونی انجام بدی.

خبرهای آبگیری سد سیوند، گیر دادن به جوانها، و دستگیر کردن یه سری از خواننده ها در تهران هیچکدوم خبرهای خوبی نبودند.

این وسط تنها خبر خوبی که خوندم این بود. با اینکه الان و در مقایسه با همه مسایل دیگه ای که در جریانه شاید مثل جک بمونه، ولی مطمئنم اگه این خبر در زمان دیگه و شرایط دیگه ای منتشر شده بود بسیار مثبت تر جلوه میکرد. به هر حال، مایه خوشحالیه که آدم ببینه «رایزن فرهنگی» ایران در یک کشوری بالاخره کار خودش رو انجام بده و بتونه قدم مثبتی مثل این برداره. اتفاقا درمورد این مساله نامگذاری در لوح های اطلاعاتی موزه لوور دو سال پیش هم نوشته بودم و یکی از اون لوح ها رو هم با خودم از لوور آورده بودم و منتظر زمان مناسبی برای مطرح کردنش بودم که تاکنون میسر نشده بود.

به هر حال، همونطور که گفتم در حال حاضر و در قیاس با بی کفایتی مسوولین میراث فرهنگی که هیچ کاری در مقابل آبگیری سد سیوند نتواستند انجام بدن خبر هایی مثل این طبیعیه که برای خیلی ها مهم نباشه.

هفته پیش هاله، خواننده امریکایی-ایرانی برای اولین بار تورنتو برنامه داشت. چند سال پیش که برای اولین بار آهنگهای هاله رو شنیدم برام خیلی جالب بودن. ولی الان دیگه آهنگاش به اندازه ای که قبلا برام جالب بودن، نیستند. به هر حال چون از عکس گرفتن از اجراهای موسیقی خیلی لذت میبرم و به هر حال هنوز هم از موسیقی اش بدم نمیاید با دوستان رفتیم. عکس ها رو میتونید تو فوتوبلاگ ببینید. کلا بزرگی محل اجرا و نوع چیدن میز و صندلی ها برای من از لذت تماشای برنامه خیلی کم کرده بود. همچنین اینکه هیچگونه نورپردازی وجود نداشت و از اول تا آخر برنامه یک نوع نور روی صحنه بود برای گرفتن عکس جالب نبود. ولی به هر حال شب بدی نبود و از چند تا از عکس ها هم راضی هستم.