مکزیکی از بالا در حال شاشیدن

جای شما خالی یک هفته برای استراحت رفته بودم مکزیک (ناحیه ریویرا مایا). البته برنامه اولیه سفر به پرو بود که به دلایل سوق الجیشی میسر نیفتاد. ولی کاملا از سفر مکزیک راضی بودم و بعد از یک سال و نیم پرکاری، یک هفته استراحت غنیمت بزرگی بود.
از نکات جالب سفر زیربنای قوی صنعت توریسم در اون ناحیه مکزیک بود، به طوری که از جاذبه های طبیعی مثل دریا و جنگل و غار گرفته، تا مکان های تاریخی مایا ها، تا در و دهاتی که تفاوت چندانی با فریدون کنار خودمان نداشت استفاده کرده بودند تا پول توریست ها رو به صورت قلپی از جیبشان بیرون بکشند. مثلا این خانم دهاتی که عکس اش رو در قسمت mayan village در این وبسایت میبینید توی اون کلبه ی حصیری تلویزیون و ضبط صوت هم داره و جلوی درش هم یک ماشین نو پارک هست!! البته این ها جزو سورپریزش هست که وقتی اونجا میرید میبینید.
ولی از این قسمت mayan village و قیمت های خیلی بالایی که برای تور ها میگرفتند که بگذریم، بقیه قسمت هایی که ما با تور و یا خودمان رفتیم واقعا دیدنی بودند. به یاد ماندنی ترین قسمت سفر رفتن به یک پارک منحصر به فرد به نام اشکارت بود، که شبیه اش رو قبلا جایی ندیده بودم.

اشکارت مجموعه پارک آبی، پارک جنگلی، پلاژ ساحلی، باغ وحش، آکواریوم، محوطه تاریخی، و یک شوی پر زرق و برق است که روی هم تجربه فراموش نشدنی به بازدید کننده میدند. بازدید کردن از این پارک یک روز کامل رو احتیاج داره، و حتی باز هم تقریبا غیر ممکنه که همه قسمت های پارک رو آدم ببینه.

این پارک در سال 1990 توسط چند بیزنسمن افتتاح شد که زمین هشتاد هکتاری پارک رو خریده بودند، و در محوطه پارک غارهای خیلی باحال زیرزمینی کشف کرده بودند. یکی از جاذبه های اصلی پارک شنا کردن در این غارهای طبیعی زیرزمینی است که توسط رودخانه های زیرزمینی به وجود آمده اند و آب بسیار زلالی در آنها جاری است. درون غارها روزنه هایی در سقف هست که نور و همچنین ریشه درختها از آنجا وارد میشوند و احساس عجیبی به آدم میدهند.

همچنین در نقاط مختلف پارک بقایای بناهای مایا ها پخش شده که همینطور که آدم اینور اونور میره اونها رو میبینه. در قسمت های دیگر پارک باز غارهای زیرزمینی است که در اونها شیوه زندگی مایا ها رو بازسازی کرده اند. کلا راه رفتن در میان جنگل و غارها احساس "ایندیانا جونز" بودن به آدم میده!
آخر شب هم در یک تئاتر عظیم و زیر نور ماه یک شوی دو ساعته با 300 بازیگر رو اجرا میکنند که رسوم و رقص های اون ناحیه رو از دوران مایا ها تا امروز نشون میده (یه تیکه هاییش شبیه به نور و صدای تخت جمشیده، البته خیلی بهتر)

خلاصه اینکه اگر قصد داشتید مکیزیک برید سفر به این پارک رو اصلا از دست ندید. قیمت ورودی نفری 70 دلار (یا صد دلار با ناهار و یه سری چیز دیگه) هست که شاید به نظر گرون بیاد، ولی بعد از بازدید میبینید که کاملا میارزه.

حالا که حرف از توریسم شد این رو هم پس ببینید. این ظاهرا وبسایت رسمی جهانگردی ایران هست (البته جالبه که هیچ جاش از وابستگی سایت به هیچ ارگان رسمی و دولتی چیزی نوشته نشده). قسمت جالب اش صفحه ویدیو هاش هست، که یک سری ویدیوی تبلیغاتی آبرومند توش هست که احتمالا برای تبلیغ در کانال های خارجی از اونها استفاده کرده اند. ویدیوی Here is Iran از همه طولانی تره و آهنگی هم روش هست با صدای یک خانم ایرانی.شما لطفا گوش هاتون رو بگیرید یا صدای کامپیوتر رو کم کنید تا تحریک نشید. خارجی ها اگه صدای خانم بشنوند اشکالی نداره.