بازی تمام

دیشب بازی نسبتا جدید شاهزاده ایرانی رو تموم کردم. کلا از نظر خود بازی اش چندان انتظار بالایی نداشتم (خونده بودم که بازی خیلی آسونی هست و خیلی از بازی های آسون خوشم نمیاد) و شاید به خاطر همین بازی بهتر از انتظار بود. داستان بازی نسبتا ساده است، شخصیت شما - که شاهزاده نیست و یک دزد ولگرد است - به طور اتفاقی با دختری به اسم الیکا - یک شاهزاده - آشنا میشه و ناخواسته درگیر تلاش الیکا برای نجات شهرش از دست فرمانبرداران اهریمن میشه . در میان راه و طول بازی با چگونگی به وجود اومدن شرایط فعلی (آزادی قریب الوقوع اهریمن از بند چند هزار ساله) آشنا میشیم و با صحبت هایی که میان شخصیت ما و الیکا رد و بدل میشه کم کم با شخصیت مرموز و جذاب الیکا آشنا میشیم.
با اینکه شخصیت های این بازی از انگشتان دست فراتر نمیروند، صدا-بازیگری خوب دو شخصیت اصلی بازی رو به خوبی جلو میبره و تقریبا اونرو از روند نسبتا تکراری و خیلی آسون اش نجات میده.
نکته دیگه ای که به نجات بازی میاد گرافیک خیره کننده اون هست. درباره استیل جدیدی که یوبیسافت برای این بازی استفاده کرده قبلا حرف زده ام. وقتی گرافیک بازی رو آدم تو فیلم میبینه شاید خیلی از این سبک خوشش نیاد، ولی وقتی اونرو خودتون بازی میکنید دیدتون کاملا عوض میشه و بعید میدونم کسانی باشند که بعد از بازی کردن هم هنوز با این استیل خاص گرافیکی خوشحال نباشند. یوبیسافتی ها تاکیید فراوان داشتند که این سبک cell shading نیست و هدف اونها خلق کردن اونچه خودشون living illustration میگفتند بود و در خیلی از سکانس های بازی کاملا زدن به خال. صحنه های نبرد بین شخصیت بازیکن و شخصیت جنگجو (و همچنین concubine) واقعا به نظر میرسند که از یک نقاشی گرفته شده اند.
خود نبرد ها ولی چنگ زیادی به دل نمیزنند و حرکت ها از آغاز بازی تا ‍پایان یکی هستند و خیلی زود تکراری میشوند.
از نظر میزان «ایرانی بودن» هم این بازی مثل بیشتر بازی های قبلی تلاش خاصی برای استفاده از موتیف های درست ایرانی نمیکنه. مرحله ها و ساختمونها تقریبا همه از خیالپردازی هنرمندان غربی و اونچه اونها دوست دارند خیال کنند ایرانی است به وجود اومده. بیشتر عربی است تا ایرانی. ولی هنوز هم به خاطر زیبایی مرحله ها و ریزه کاری هایی که تو کاشی ها و در و دیوار هست برای من به عنوان یک بازیکن ایرانی قابل قبول بود.
یک سور‍پریز خیلی خوب هم این بازی برای فارسی زبانان داره. اونهایی که ترجیح میدن خودشون اون رو تجربه کنند لطفا پاراگراف بعدی رو نخونند.

شخصیت الیکا در این طول بازی مرتب فارسی صحبت میکنه. شما برای پیدا کردن راه میتوانید در هر زمان از الیکا راهمایی بخواهید و او راه رو به شما نشون میده. معمولا این کار رو با گفتن جمله ای انجام میده. جمله ای مثل : «راه درست» یا «مسیر درست را نشان بده» یا «روشن کن». در جاهای دیگه هم چیزهایی مثل «ستایش به اورمزد» یا «به اسم اورمزد» یا «آلودگی را پاک کن» میگه. البته معلومه که کسی که این ها رو میگه یک خارجی است و در نتیجه با لهجه صحبت میکنه و خیلی وقت ها صحبت هاش به سختی قابل تشخیص هستند.

به هر حال، منتظر قسمت بعدی از بازی هستم و هنوز هم امیدوارم که در یکی از این قسمت ها با یوبیسافت همکاری کنم. این بار هم اسم های آخر بازی رو خوندم و تنها یک نفر نیمه ایرانی جزو صدها عوامل تیم بود. (اتفاقا اون رو هم پیدا کردم و باهاش تماس گرفتم و یک دمت گرم بهش گفتم).

اضافه: این کمیک ساخته penny arcade هم که برای بازی درست کردند رو از دست ندید.