بی برنامگی

رسما دیگه یک تقویم یا Planner لازم دارم که برنامه هام رو بنویسم توش تا یادم نره. امروز دیگه آخرش بود.
از مدت ها قبل دعوت شده بودم به یک workshop در روزنامه ی تورنتو استار - به لطف کار کردن در یکی از نشریه های دانشگاه. فرصت خیلی عالی ای بود. 4 تا جلسه داشت درباره ی عکاسی - صفحه چینی - طراحی آگهی و وبسایت به همراه صبحانه و ناهار و سرویس ایاب و ذهاب ! خلاصه اینکه این برنامه مال امروز بود و من یادم رفته بود امروزه و الان ایمیل سردبیر رو خوندم که برای یادآوری نوشته بود و دیشب فرستاده بود که فردا یادتون نره و تازه فکر کردم برنامه مال فردا است و کلی داشتم برنامه میریختم که صبح زود پاشم که دوباره کاغذ برنامه رو که خوندم فهمیدم امروز بوده.

خیلی حیف شد چون بهترین فرصت برای آشنا شدن با یه سری آدم کار درست بود که میتونستم برای پروژه هایی که در فکر دارم ازشون کمک بگیرم.

حالا هم که این طور شد البته دیگه گوز بای باشکی.