






کمیک استریپ: دنیاهای مصور
مقاله ی کوتاهی که درباره کمیک استریپ های روزنامه ای نوشتم الان در زیگزاگ قابل دسترسه. به همه کسایی که قصد دارند کامیک استریپ «اینور آب» را دنبال کنند پیشنهاد میکنم که نگاه به این مقاله بندازند.
بین کامیک استریپ های رایج غربی و اونهایی که تاحالا در ایران تولید شده تفاوت های بنیادی زیادی هست. چیزی که من با «اینور آب» سعی دارم درست کنم یک کامیک استریپ «کلاسیک» با قواعد و قوانین مرسوم آن در کامیک استریپ های خارجی است که مهمترین آنها وجود شخصیت های ثابت است و بعد فرم و محتوای یکسان از یک قسمت به قسمت دیگر. در واقع یه دیسیپلین خاصی تو این نوع کامیک استریپ نویسی وجود داره که توضیح دادن اش برای کسانی که کامیک استریپ های روزنامه های خارجی رو دنبال نمیکنند کمی سخته. اونهایی که با کامیک هایی مثل اونهایی که تو مقاله مثال زدم آشنا هستند شاید نکته ای که سعی میکنم بهش برسم رو بهتر درک کنند.

پندار جان، اتفاقا من قبل از این که چیزی از این کمیک استریپ ات بخونم فقط نگاه اش کردم و اولین چیزی هم که به شکل انتقاد تو ذهن ام اومد این بود که: «فضا خیلی غربیه و اصلا ایرانی نیست» ولی بعد که توضیحات خودت رو خوندم متوجه شدم که اصلا این کمیک استریپ برای مهاجراست و توی همون فضاست...به هر حال از این نظر که دغدغه های ایرانی های اون ور آب رو به خوبی و بدون واسطه و مستقیم ارائه میده خیلی خوبه.
May I have a few suggestions as a person who loves comics, reads a lot and likes to draw them (one of these days)?
2) I think you overused (overkilled?) the coloring. Maybe I'm just an old-school black and white freak, but I really didn't like the colors. For color comics, I prefer something simpler, like a 4 color scheme.
1) I do not like the computer-generated text. I prefer handwritten lettering. It's a lot of work, but I believe it is worth it. At least, find (or design) a nicer font. This one is pretty ugly. You can find a person who can do lettering for you, that's another option (same with coloring).
by the way, I hate your commenting system, it has no tolerance for english comments. It totally ruined my comment.