کندی

آدمایی مثل جیسن بروکس کسایی هستند که من خیلی احترام براشون قایل هستم. یه جورایی پایه گذار سبک میشن، که به دنبال آنها تعداد زیادی از هنرمندای دیگه سعی میکنند تو همون فرم حرکت کنند، ولی همیشه دنباله رو خواهند بود و هیچوقت به پای طرف نمیرسند. بیخود نیست که بهشون میگم خداوندگار.

امروز تو ویترین یه سی دی فروشی پوستر نسبتا بزرگ اش رو دیدم. وقت نداشتم، ولی این هفته میرم سراغشون و سعی میکنم که ازشون بگیرم (معمولا وقتی پوستر های جدید میاد قدیمی ها رو میریزند دور، و پوستر سی دی ها هم اکثرا هیچ جا فروخته نمیشن و فقط برای promotion به سی دی فروشی ها میدنشون). امیدوارم مثل صاحب های سی دی فروشی ای که پارسال پوستر این یکی رو ازشون گرفتم مهربان باشند.