اس "تر" و

درسته که دوران تریپ هاپ به سر آمده (متاسفانه)، ولی برای کسی که زمانی از فرشتگان این ژانر بود و حتی با پورتیزهد مقایسه میشد، فاصله گرفتن از این سبک تا این حد، مایوس کننده است.

متاسفانه در آلبوم جدیدش به سوی هیچ سبک به خصوصی هم نرفته. معجون افلاطونی است از آر اند بی، جاز، پاپ (یه جورایی) و یه سری آهنگ معمولی دیگه. اعصاب خورد کن تر از همه تیریپ anti-establishment گذاشتن اش و شعر آهنگ We are in need of a musical revolution هست، یه مشت حرف سطحی و تکراری، که نه خود این آهنگ نه آهنگ های دیگه ی این آلبوم اونها رو برآورده نمیکنند.

البته هنوز صدای عالی استرو به نجات چند تا از آهنگ ها میاد، ولی در کل آلبومی نیست که چنگی به دل بزنه. حالا یک کم که بیشتر گوش کردم و تصمیم گرفتم از کدومش بیشتر خوشم میاد میذارمش رو گرامافون.

توضیح: استرو خواننده ی کانادایی ساکن آمریکا است. البته برای خیلی ها (حتی کانادایی ها)آنقدر شناخته شده نیست، ولی با آلبومی که تو سال 1998 بیرون داد بین اهالی تریپ هاپ و آلترناتیو نسبتا معروف شد. از اون موقع تا حالا فقط روی چند تا از sountrack فیلم ها حضور داشته و چند تا سینگل داده، و آلبوم جدید دومین آلبوم اش است، که اتفاقا اصلا هم مورد اقبال منتقدین نبوده تاحالا.